Υπάρχει ένα κομμάτι στη μνήμη σου, που είναι αφιερωμένο σε εκείνους και τις στιγμές που είχατε περάσει μαζί.
Η αγάπη είναι ένα πολύπλοκο ανθρώπινο συναίσθημα και μια χημική διαδικασία του εγκεφάλου, που βρίσκεται στον πυρήνα πολλών σχέσεων. Λένε πως είναι πανίσχυρη και πως μπορεί να κάνει τα πάντα.
Όταν έχεις αγαπήσει πραγματικά κάποιον, όταν του έχεις δώσει την καρδιά σου και έχετε ζήσει ένα κομμάτι της ζωής σας μαζί, τα συναισθήματα άραγε γυρίζουν πίσω; Ή μήπως η αγάπη είναι σαν τα νομίσματα, που ρίχνεις στο συντριβάνι των ευχών και άπαξ και φύγει από τα χέρια σου, μένει εκεί για πάντα;
Μπορεί μετά από έναν χωρισμό, τσακωμό ή παρεξήγηση που έφερε ρήξη, να προσπαθήσεις να σβήσεις τις ωραίες αναμνήσεις, και τα σπασμένα σου κομμάτια να μην αφήνουν περιθώριο για τίποτα καλό. Αλλά όσο σκληρά και διεξοδικά κι αν προσπαθήσεις, θα υπάρχουν πράγματα που δεν μπορείς να ξεχάσεις. Υπάρχει ένα κομμάτι στη μνήμη σου, που είναι αφιερωμένο σε εκείνους και τις στιγμές που είχατε περάσει μαζί. Όταν περπατάς σε έναν συγκεκριμένο δρόμο, όταν μυρίζεις ένα συγκεκριμένο άρωμα, όταν ακούς ένα συγκεκριμένο τραγούδι ή παρακολουθείς μια συγκεκριμένη εκπομπή, οι αναμνήσεις του παρελθόντος που έχουν χαραχτεί στο υποσυνείδητό σου, μπορεί να βγουν ξανά στην επιφάνεια.
Φυσικά, ο κάθε άνθρωπος, αντιμετωπίζει τα πράγματα με διαφορετικό τρόπο. Κάποιοι, κρατούν στενές επαφές με το παρελθόν, με ανθρώπους που πέρασαν μαζί στιγμές. Άλλοι, διαγράφουν από παντού και διά παντός. Ωστόσο, δεν χρειάζεται να νιώθεις αμηχανία ή ενοχές που το μυαλό σου γυρίζει στο παρελθόν. Όλοι σκεφτόμαστε το παρελθόν μας.
Όταν έχεις αγαπήσει ένα άτομο, αφήνεις ένα κομμάτι του εαυτού σου μαζί του, και ακόμα και μετά από μήνες ή χρόνια μη επικοινωνίας, θα αναρωτιέσαι πώς είναι αυτό το κομμάτι σου. Νομίζω ότι το ίδιο ισχύει και για το άλλο άτομο.
Επομένως, αυτό σημαίνει ότι δε γίνεται να ξε-αγαπήσεις;
Όταν αγαπάς βαθιά κάποιον, μπορεί να είναι δύσκολο να φανταστείς τον εαυτό σου να μην αισθάνεται πια έτσι. Μπορεί ακόμη και να αρχίσεις να νιώθεις κάποια στιγμή, ότι τα συναισθήματά σου δεν θα φύγουν ποτέ. Αν και ίσως είναι δύσκολο να ξε-αγαπήσεις κάποι@, είναι εφικτό με χρόνο και προσπάθεια. Η αγάπη που νιώθεις τώρα μπορεί να αλλάξει και να εξελιχθεί. Μπορείς να μάθεις να είσαι ευγνώμων για τον χρόνο που πέρασες με αυτόν τον άνθρωπο, αναγνωρίζοντας παράλληλα ότι δεν μπορείς για διάφορους λόγους να είσαι πια μαζί του. Μπορεί πάντα να νοιάζεσαι γι’ αυτόν τον άνθρωπο και να ελπίζεις το καλύτερο για εκείνον, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να προχωρήσεις μπροστά και να σταματήσεις να τον αγαπάς με τον τρόπο που κάποτε τον αγαπούσες.
Στην αρχή, θα νιώθεις πως δεν μπορείς να ξε-αγαπήσεις κάποιον, όμως αυτό δε σημαίνει ότι δεν θα μπορέσεις ποτέ να αποβάλλεις τα συναισθήματά σου ή ότι θα μείνεις αναπόφευκτα κολλημέν@ στο παρελθόν. Αυτό που εννοώ, είναι ότι θα έχεις αυτό το σημάδι, αυτό το μικροσκοπικό κενό που έχει χαραχτεί μέσα σου και το οποίο “ανήκει” σε κάποι@ που έπαιζε μεγάλο ρόλο στη ζωή σου. Καλώς ή κακώς, αυτή η “ουλή” θα σε συνοδεύει για πάντα.
Τα καλά νέα είναι ότι αυτή η ουλή θα ξεθωριάζει με τον καιρό. Από μια άσχημη, φρέσκια πληγή, σε ένα ανεπαίσθητο χλωμό σημάδι. Ας ελπίσουμε ότι τότε, δεν θα το σκέφτεσαι καν πια. Και δε θα πονάει πια τόσο πολύ. Ναι, ο χρόνος θεραπεύει τα πάντα και ίσως τελικά να ξε-αγαπήσεις!
.png)
