Πολλά πράγματα, για δεκαετίες, κυριαρχούσαν στην πολιτική και οικονομική ζωή του τόπου μας, δίνοντας έτσι το στίγμα πλεύσης της κοινωνίας και διαμορφώνοντας ουσιαστικά την μορφή, την δομή και την δυναμική του μέλλοντός μας. Ο Λαός με την ψήφο του στήνει τις κυβερνήσεις, οι οποίες έχουν στα χέρια τους το παρόν και το μέλλον της πατρίδας και οδηγούν το κράτος στην ευημερία ή στη χρεοκοπία.
Σήμερα οι πολίτες βιώνουν μια πρωτοφανή οικονομική καταστροφή, για την οποία ευθύνονται όσοι μας κυβέρνησαν έως τώρα. Το υποτιθέμενο Δημοκρατικό Σύστημα το στήριξε ο δικομματισμός, ο οποίος με την σειρά του έβαζε… πλάτη στο οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο. Έτσι εμφανίστηκε το πελατειακό κράτος, έτσι ανδρώθηκε η οικογενειοκρατία και η αναξιοκρατία και έτσι χάθηκαν οι αξίες και αρχές του Ελληνισμού, του χριστιανισμού και της κοινωνικής αλληλεγγύης.
Οι Υπουργοί ήταν φεουδάρχες, οι βουλευτές εβολεύοντο ποικιλοτρόπως, οι κομματάρχες ξεφύτρωναν σαν τα δηλητηριώδη μανιτάρια και οι πολίτες σερνότανε πίσω από το άρμα της ρουσφετολογίας και του ραγιαδισμού. Έτσι φτάσαμε στο σημερινό κατάντημα, που οι νέοι και οι επιστήμονες δεν βρίσκουν δουλειά πουθενά στη χώρα μας και συντηρούνται από τους γονείς και τους παππούδες με τους μισθούς… πείνας που παίρνουν. Οι … ανεπιθύμητοι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας, που τους έριχναν στα Γηροκομεία, ξαφνικά γύρισαν σπίτια τους προκειμένου να συντηρήσουν τα παιδιά και τα εγγόνια.
Έπρεπε να … πιάσουμε… πάτο για να αλλάξουν έστω και λίγο τα πράγματα. Τι άλλαξε; Άλλαξε η νοοτροπία του κόσμου. Δεν σέρνεται ο κόσμος ούτε από τους πολιτικούς, ούτε από τα κόμματα, πλην εξαιρέσεων. Οι … «νταβατζήδες» φαίνεται πως ξεφουσκώνουν. Τα κόμματα χάνουν την αίγλη. Οι θέσεις εργασίας περνούν μέσα από θεσμούς με κριτήρια, όμως. Οι νέοι επιμορφώνονται και παίρνουν πτυχία και ειδίκευση, αν και δεν υπάρχουν θέσεις εργασίας. Όλοι οπλίζονται με υπομονή και επιμονή. Φαίνεται δηλ. πως κάτι αλλάζει.
Για να γυρίσει βέβαια ο … ήλιος… θέλει δουλειά πολύ και κυρίως να καταλάβουν οι κυβερνώντες πως το κράτος δεν είναι δικό τους, πως δεν πρέπει να λένε ψέματα στον κόσμο, πως πρέπει να κάνουν αυτά που υποσχέθηκαν προεκλογικά, πως δεν αντέχει άλλο κόψιμο μισθών και συντάξεων ο πολίτης, πως οι άθεοι Υπουργοί δεν μπορεί να αποφασίζουν για τους Χριστιανούς πολίτες, πως κυβερνούν ανθρώπους, και με βάση τον νόμο και πως δεν πρόκειται να κυβερνούν για πάντα.
Κάτι Αλλάζει.. αλλά πολλά παραμένουν ακόμα τα ίδια και χειρότερα. Διακόσια σαράντα έξι (246) εκατομμύρια Ευρώ πήραν για τα τηλεοπτικά κανάλια, με πολύ… σήριαλ. Αντικειμενική, έγκαιρη και έγκυρη πληροφόρηση θα έχουμε; Δεν το φαντάζομαι. Πάντως ας προσέξουν γιατί ο κόσμος έχει λυγίσει.
Κώστας Πατέρας, Πολιτευτής