Η επίσκεψη στα Ιωάννινα που έγινε στα πλαίσια της διήμερης εκπαιδευτικής εκδρομής που πραγματοποιήσαμε από την Πέμπτη 2 έως την Παρασκευή 3 Απριλίου 2015 ήταν μια μοναδική εμπειρία για εμάς. Προτού ο ήλιος ρίξει τις πρώτες ακτίνες του συναντηθήκαμε με ενθουσιασμό και ανυπομονησία στο παλαιό ΚΤΕΛ Τρικάλων απ’ όπου και αναχωρήσαμε. Κατά τη διάρκεια της δίωρης διαδρομής μας προς τη μαγευτική πόλη των Ιωαννίνων με την συντροφιά των φίλων και συμμαθητών μας καθώς και των συνοδών καθηγητών μας, η ώρα μας πέρασε ευχάριστα χωρίς να καταλαβαίνουμε τις δυσκολίες της διαδρομής.

       Πριν φτάσουμε στον τελικό μας προορισμό κάναμε μια στάση στο γραφικό Μέτσοβο. Ο καιρός ήταν εξαιρετικός και έτσι περιηγηθήκαμε σε όλο τον οικισμό. Στον ελεύθερο χρόνο που μας δόθηκε ήρθαμε σε επαφή με τους κατοίκους της περιοχής, μαθαίνοντας για την ιστορία, τα ήθη και τα έθιμά τους.

Επόμενος σταθμός της περιήγησής μας ήταν το μουσείο κέρινων ομοιωμάτων του Βρέλλη, που άνοιξε τις πόρτες του πρώτη φορά το 1995. Εκεί είδαμε εικόνες από την ελληνική επανάσταση του ’21 καθώς και σκηνές από τον πόλεμο του 1940 και την εθνική αντίσταση. Μέσα από τα κέρινα ομοιώματα γνωρίσαμε τους ήρωες που πολέμησαν για την πατρίδα μας και ταυτόχρονα μάθαμε για τη ζωή των παλαιότερων χρόνων. Αναμφισβήτητα ήταν μια μοναδική εμπειρία που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ.

     Μετά την άφιξη μας στην πόλη των Ιωαννίνων, είχαμε ελεύθερο χρόνο για να φάμε και να εξερευνήσουμε τις ομορφιές της. Βαδίσαμε ξέγνοιαστοι δίπλα στην πανέμορφη λίμνη Παμβώτιδα και απολαύσαμε την υπέροχη θέα. Επίσης, δεν παραλείψαμε να επισκεφθούμε την φημισμένη αγορά με τα καταστήματα ασημικών που βρίσκεται στο κέντρο. Από το λιμανάκι της λίμνης πήραμε το καραβάκι και περάσαμε απέναντι στο νησάκι του Αλή-Πασά. Εκεί μας είχαμε λίγο ακόμη ελεύθερο χρόνο, ώστε να περιηγηθούμε στα πλακόστρωτα στενά καλντερίμια και να απολαύσουμε την απέραντη θέα, πίνοντας κάτι δροσιστικό, λόγω της αφόρητης και ασυνήθιστης για την περιοχή ζέστης.

     Στη συνέχεια, μπήκαμε πάλι στα λεωφορεία με προορισμό τα Ζαγοροχώρια, για να φτάσουμε σε ένα παραδοσιακό ξενώνα στο γραφικό χωριό της περιοχής, το Μονοδένδρι. Μετά από μια διαδρομή περίπου μιας ώρας, αντικρίσαμε το παλιό αυτό αρχοντικό ένιωθες να σε μεταφέρει σε μια άλλη εποχή. Η θέα σου έκοβε την ανάσα. Αφού τακτοποιηθήκαμε στα δωμάτιά μας, κάναμε μια βόλτα στα δρομάκια του χωριού. Εκεί συναντήσαμε τους ελάχιστους μόνιμους κατοίκους του χωριού, οι οποίοι ήταν πρόθυμοι να μας μιλήσουν για την ζωή τους εκεί. Το βράδυ, μαζευτήκαμε στο εστιατόριο του ξενοδοχείου μας, όπου μέσα σε ένα ζεστό κλίμα, καθηγητές και μαθητές απολαύσαμε την τοπική κουζίνα.

     Το πρωί, ξεκούραστοι από έναν ευχάριστο ύπνο στο βουνό γευτήκαμε το πρωινό του ξενοδοχείου, ετοιμάσαμε τα πράγματα μας και αποχωρήσαμε για το σπήλαιο του Περάματος. Είναι το πρώτο σπήλαιο που αξιοποιήθηκε τουριστικά μετά από έρευνες που έγιναν από το ζεύγος Πετροχείλου τη δεκαετία του ’40 και ένα από τα μεγαλύτερα στην Ελλάδα. Οι 11 αίθουσες του φιλοξενούν σταλαγμίτες και σταλακτίτες απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς. Ήταν μια επίσκεψη, που χαράχθηκε ανεξίτηλα στη μνήμη μας.

      Ο επόμενος και τελευταίος σταθμός του ταξιδιού μας ήταν το Αρχαιολογικό Μουσείο Ιωαννίνων, το οποίο έχει ανακαινιστεί πρόσφατα και περιέχει εκθέματα που καλύπτουν μια μεγάλη χρονική περίοδο, από την πρώτη εμφάνιση του ανθρώπου στην Ήπειρο, κατά την Κατώτερη Παλαιολιθική εποχή πριν από 250.000 χρόνια, έως και ύστερους ρωμαϊκούς χρόνους (3ος αι. μ.Χ.). Ιδιαίτερη εντύπωση μας έκαναν τα ευρήματα από το ιερό της Δωδώνης, τα οποία εκτίθενται σε μια αίθουσα αφιερωμένη αποκλειστικά σε ένα από τα σπουδαιότερα μαντεία του ελληνικού κόσμου. Έπειτα μας δόθηκε ελεύθερος χρόνος στην πόλη των Ιωαννίνων για να κάνουμε μια τελευταία βόλτα.

      Παίρνοντας το δρόμο της επιστροφής για τα Τρίκαλα, μας κυρίευαν ανάμεικτα συναισθήματα χαράς και ικανοποίησης από τη μια αλλά και μια ελαφριά μελαγχολία από την άλλη. Η εκδρομή είχε φτάσει στο τέλος της και κοινή επιθυμία όλων ήταν να διαρκούσε λίγο ακόμα. Αν και η ευχή μας δεν ήταν δυνατό να πραγματοποιηθεί, όλοι ξέρουμε πως όταν θα «ξεσκονίζουμε» τη χρονοκάψουλα των αναμνήσεων, αυτή θα είναι μία από τις καλύτερες!

Βασιλική Παπαϊωάννου, Νικολέττα Τρίχα, 

Αντιγόνη Ταγάρα, Σοφία Φράγκου

Μαθήτριες της α΄ γυμνασίου των Εκπαιδευτηρίων «Αθηνά»