Τουριστικό και πολιτιστικό ταξίδι στην γαλλική Αλσατία και σε ιστορικές πόλεις της Γερμανίας πραγματοποίησε από 14 έως 20 Αυγ. 2023 ο γράφων, μέλος του ΕΟΣ Αχαρνών και του Συλλόγου Πεζοπορίας Ορειβασίας Τρικάλων.

Το ταξίδι ήταν οργανωμένο από το Versus Travel και η ομάδα αποτελείτο από 26 άτομα, τα πλείστα οικογένειες, άνθρωποι μορφωμένοι και αξιότιμοι με τους οποίους γίναμε αμέσως μια μεγάλη παρέα.

Το ταξίδι άρχισε με προσγείωση την 14 Αυγ. στην Φραγκφούρτη, μια από τις οικονομικές πρωτεύουσες της Ευρώπης, έδρα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία ευρίσκεται έξωθεν της πόλης. Η Φραγκφούρτη είναι πόλις ωραία και παραδοσιακή με κοσμοπολίτες κατοίκους έχοντες ευρωπαϊκή συνείδηση. Η πόλις ιδρύθηκε το 794 από τον Κάρολο τον Μέγα, τον επονομαζόμενο Καρλομάγνο, ιδρυτή του Πρώτου Γερμανικού Ράϊχ και πατέρα της Δυτικής Ευρώπης. Εγγονός του Κάρολου Μαρτέλου, νικητή των Αράβων στην μάχη του Πουατιέ το 762 και σωτήρα της Ευρώπης και γιός του Πεπίνου του Βραχέος, βασιλιά των Φράγκων, ο Καρλομάγνος ήταν ο πρώτος Αυτοκράτωρ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού Έθνους που εκτεινόταν στα εδάφη της σημερινής Βορ. Ιταλίας, Γαλλίας, Γερμανίας, Αυστρίας και Κάτω Χωρών και κράτησε για 1.000 χρόνια.

Σφετερίστηκε τον τίτλο του Αυτοκράτορα Ρωμαίων με την βοήθεια του τότε Πάπα της Ρώμης από τον μόνο νόμιμο έως τότε Αυτοκράτορα Ρωμαίων, δηλαδή αυτού που κατείχε τον θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως, πράξη παράνομη που προκάλεσε το πρώτο Σχίσμα των Εκκλησιών, ρήξη των σχέσεων μεταξύ του ελληνόφωνου και λατινόφωνου κόσμου και την πρώτη ψυχική απομάκρυνση μεταξύ τους. Η Αυτοκρατορία αυτή πάντως δεν ήταν ούτε ρωμαϊκή, ούτε αγία, ούτε ακριβώς του γερμανικού έθνους. Ακόμη και στα εδάφη της ίδιας της Γερμανίας το κράτος σύντομα έγινε κράτος-βιτρίνα.

Η εξουσία του -εκλεγμένου από την Δίαιτα- Αυτοκράτορα ήταν ονομαστική και εκατοντάδες κρατίδια σχημάτιζαν την χώρα σε αντίθεση με τα ισχυρά γειτονικά κράτη Άγγλων, Πολωνών, Φράγκων, Αυστριακών και Ισπανών.
(σσ. Ιστορική λεπτομέρεια. Ο Καρλομάγνος ζήτησε σε γάμο την Αυτοκράτειρα Ειρήνη την Αθηναία με σκοπό την ένωση των Αυτοκρατοριών. Η Ειρήνη αρχικά συναίνεσε, πλην όμως η αυλικοί την έπεισαν να αρνηθεί και να μην φέρει τους Γερμανούς στην Κωνσταντινούπολη, οι οποίοι τότε εθεωρούντο βάρβαροι και επικίνδυνοι. Αν όμως γινόταν αυτός ο γάμος και ποια θα ήταν η τύχη του κόσμου αν γινόταν η ένωση Γερμανισμού και Ελληνισμού, αυτό το αφήνω στην κρίση και στην φαντασία του καθενός).   

Ο Καρλομάγνος εκχριστιάνισε τους Γερμανούς Σάξονες βιαίως, αφού τους κατανίκησε στην μάχη του ποταμού Μάϊν το 794 χρησιμοποιώντας ένα ρηχό πέρασμα του ποταμού δίνοντας το όνομα ''πέρασμα των Φράγκων'' (furt den Franken) στην πόλη που ίδρυσε και έκτοτε ονομάζεται Frankfurt am Main). Το 1848 η μεγάλη ευρωπαϊκή αστική επανάσταση με σκοπό την κατάργηση των μοναρχιών απέτυχε, πλην όμως στην Γερμανία άφησε μια μαγιά. Η Φραγκφούρτη διατηρεί το ιστορικό κτίριο όπου το 1848 φιλοξένησε την σύνοδο των 600 κρατιδίων, οι αντιπρόσωποι των οποίων ψήφισαν το πρώτο γερμανικό Σύνταγμα, προάγγελο της ενοποίησης το 1870.

Οι ναοί και τα κάστρα της Φραγκφούρτης είναι από κόκκινο ψαμμίτη, πέτρα εύχρηστη και διάσημος είναι ο γοτθικού ρυθμού καθεδρικός ναός του Αγίου Βαρθολομαίου, ο οποίος έμεινε άθικτος από τον σαρωτικό βομβαρδισμό του 1944 (ίσως διότι τα συμμαχικά αεροπλάνα τον είχαν ως δείκτη). Ο γοτθικός ρυθμός των εκκλησιών χαρακτηρίζεται από το μεγάλο ύψος των καμπαναριών που θυμίζουν πύργους (και στο βάθος του χρόνου οβελίσκους) και τα σκαλίσματα στους κίονες. Γλυπτά δράκων στις εξωτερικές προσόψεις σημαίνουν οτι η χριστιανική θρησκεία είναι προστατευμένη από τους εχθρούς της. Εκπληκτικής αρχιτεκτονικής είναι επίσης και η Όπερα, έργο του 19ου αιώνα. Επίσης η πόλη αποτελεί γενέτειρα του ποιητή Γκαίτε, ακραιφνούς φιλέλληνα (τουλάχιστον μέχρι την δολοφονία του Καποδίστρια) και λάτρη του Ομήρου.

Αυθημερόν και με μισθωμένο λεωφορείο διασχίσαμε τα-θεωρητικά πλέον-σύνορα και φθάσαμε το απόγευμα στο Στρασβούργο, πρωτεύουσα της γαλλικής επαρχίας της Αλσατίας. Η ωραιότατη πόλις ιδρύθηκε στην θέση του ρωμαϊκού στρατοπέδου-φρουρίου Αρσεντοράτιουμ. Ήταν πράγμα σύνηθες στην ρωμαϊκή Ευρώπη να κτίζονται πόλεις κοντά σε φρούρια ή τόπους λατρείας αγίων. Strasburg σημαίνει ''η πόλη των σταυροδρομίων'' και κτίστηκε από τον βασιλιά των Φράγκων Clovis (Xλωδοβίκο των Bυζαντινών), ο οποίος πήρε τον τίτλο rex Frankorum από τον Αυτοκράτορα Ζήνωνα της Κωνσταντινουπόλεως το 498. Η αρχιτεκτονική των κατοικιών στην Αλσατία χαρακτηρίζεται από τις λεγόμενες ξυλοδεσιές.

Ξύλινα δοκάρια συνδεδεμένα μεταξύ τους οριζοντίως, καθέτως και χιαστί συγκρατούν το οικοδομικό υλικό και δίνουν ένα τοπικό χρώμα στην αρχιτεκτονική. Η πόλη φιλοξενεί το Συμβούλιο της Ευρώπης που από το 1949 ασχολείται με θέματα προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εδώ υπάρχει και το Δικαστ'ηριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο οποίο καταφεύγουν όσοι Ευρωπαίοι πολίτες θεωρούν οτι αδικούνται στα δικαιώματά τους αφού εξαντλήσουν τα ένδικα μέσα στην πατρίδα τους, όπως προβλέπεται από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και βεβαίως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου άπαξ του μηνός συνεδριάζουν οι κοινοβουλευτικές επιτροπές και η Ολομέλεια οσάκις χρειασθεί (η Ολομέλεια, κατά τα άλλα, έχει μεταφερθεί στις Βρυξέλλες).   

Η ίδια η Αλσατία ήταν ανέκαθεν γερμανόφωνη περιοχή. Τμήμα του κράτους των Φράγκων όταν αυτοί μιλούσαν ακόμη γερμανικά, πέρασε στα εδάφη της Γερμανικής Αυτοκρατορίας μετά τον θάνατο του Καρλομάγνου. Εδώ, ορισμένες διευκρινήσεις είναι απαραίτητες. Οι Φράγκοι είχαν το όνομα Franken και ήταν γερμανική φυλή που κατέκτησαν την Γαλατία (Γαλλία) μετά τους Ρωμαίους κατά τον 5ο αιώνα. Με το διάβα των αιώνων και την ανάμειξή τους με εκρωμαϊσμένα κελτικά φύλα σχημάτισαν ένα νέο έθνος με νέα γλώσσα, αποκήρυξαν τον γερμανισμό και από Franken έγιναν Francais, δηλαδή Γάλλοι. Το ίδιο έγινε και στην Αγγλία όπου οι Γερμανοί Εnglander έγιναν Εnglish, οι σημερινοί Άγγλοι (ίσως γι'αυτό ο Τσώρτσιλ θεωρούσε τους Γερμανούς λαό κακής μοίρας).

Οι Αλσατοί πέρασαν στην γαλλική εξουσία κατά την διάρκεια του Τριακονταετούς Πολέμου μεταξύ Καθολικών και Προτεσταντών (1618-1648 με αφορμή την εξέγερση των Προτεσταντών της Πράγας) και παρέμειναν Καθολικοί με πολλούς Προτεστάντες. (σσ. ο πόλεμος αυτός ήταν τόσο καταστροφικός για τους γερμανικούς πληθυσμούς και έμεινε στην συλλογική τους συνείδηση για αιώνες, ώστε λέγεται οτι η αγριότητα των Γερμανών κατά τους Παγκοσμίους Πολέμους ήταν η απάντησή τους για εκείνον τον όλεθρο για τον οποίον ήταν συνυπεύθυνες εκτός από τον Πάπα και τους τοπικούς Γερμανούς πρίγκιπες και άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις).

Γενικώς όμως εκεί οι πληθυσμοί είναι αναμεμειγμένοι και οι επιγραφές στους δρόμους είναι δίγλωσσες (γαλλικά-γερμανικά). Το 1871 κατά τον γαλλο-πρωσικό πόλεμο η Αλσατία πέρασε στην ενωμένη πλέον Γερμανία μέχρι το 1918, οπότε η νικήτρια του Α' Παγκ. Πολέμου Γαλλία την  προσάρτησε και από το 1945 με το τέλος και του Β' Παγκ. Πολέμου παραμένει γαλλικό έδαφος, διάσημο για την οινοποιία και την γαστρονομία του. Το ίδιο το Στρασβούργο είναι πόλις εξαίσιας ομορφιάς με σπίτια με ξυλοδεσιές την οποία διασχίζει ο ποταμός Ίλ, παραπόταμος του Ρήνου (Ρήνος, για αιώνες σύνορο Ρώμης και Γερμανών και σήμερα φυσικό σύνορο Γαλλίας-Γερμανίας). Η πόλις διαθέτει κανάλια και το σήμα κατατεθέν της είναι ο καθεδρικός ναός Νotre Dame de Strasburg αφιερωμένος στην Παναγία (την 15 Αυγ. παρακολουθήσαμε την απογευματινή λειτουργία). Ο ναός έχει ύψος 142μ., είναι γοτθικού ρυθμού, άρχισε να κτίζεται το 1196 επάνω στα ερείπια ρωμαϊκού ναού και είναι δεύτερος σε επισκεψιμότητα μετά την Παναγία των Παρισίων. Η αρχιτεκτονική, τα σκαλίσματα και τα γλυπτά του είναι καταπληκτικά.

Την 15 Αυγ. συμπληρώσαμε την γνωριμία μας με την πόλη με επίσκεψη στην συνοικία Μικρή Γαλλία, η οποία κάποτε ήταν κακόφημη. Σ'αυτήν υπήρχαν οίκοι ανοχής στην άκρη του ποταμού, λέξη που στα γαλλικά προφέρεται au bord de l'eau (ω μπορ ντε λω) εξ'ου και προήλθε η λέξη bordelo (μπορντέλο).

Η πόλις κατακλύζεται από τουρίστες κάθε προέλευσης και αποτελεί μια από τις πρωτεύουσες της Ενωμένης Ευρώπης μαζί με τις Βρυξέλλες. Επελέγη επίτηδες από τους πατέρες της Ένωσης ως έδρα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην γαλλο-γερμανική Αλσατία, χώρο διαφιλονικούμενο για αιώνες μεταξύ των δυο μεγαλυτέρων εθνών της Ευρώπης ακριβώς για να δείξουν οτι οι παλιές έχθρες πέρασαν πια.

Η 16-Αυγ. ήταν αφιερωμένη στην αλσατική ύπαιθρο, η οποία βρίθει καλλιεργειών αμπέλου, αραβοσίτου κ.ά. Με το λεωφορείο φθάσαμε στο ωραιότατο χωριό Εγκισχάϊμ με σπίτια από ξυλοδεσιές διαφόρων χρωμάτων που έχει την φήμη του ωραιότερου χωριού της Γαλλίας. Παλαιότερα ήταν στρατιωτική εγκατάσταση Ρωμαίων. Η αμπελουργία και η ανθοκομία ανθούν στην περιοχή. Το Εγκισχάϊμ είναι επίσης γνωστό ως η γενέτειρα του Πάπα Λέοντος 9ου (υπάρχει εκεί άγαλμά του), ο οποίος μαζί με τον τότε Πατριάρχη Μιχαήλ Κηρουλάριο της Κων|λεως το 1054 προκάλεσαν το μεγάλο Σχίσμα των Εκκλησιών, το οποίο ισχύει μέχρι σήμερα.       

Προηγουμένως περάσαμε από το χωριό Σέλεστατ στο οποίο επινοήθηκε το 1520 το πρώτο χριστουγεννιάτικο δένδρο με στολίδια από τεχνητά μήλα (σαν του Αδάμ και της Εύας). Το δένδρο έφερε στην Ελλάδα το 1834 ο βασιλιάς Όθων.    

Ακολούθως επισκεφθήκαμε το Κολμάρ, πόλη 65.000 κατοίκων, το στολίδι της Αλσατίας και κορωνίδα των δρόμων του κρασιού, πόλη τουριστική. Ιδρύθηκε τον 9ο αιώνα από τον Καρλομάγνο και τον 12ο αιώνα ήταν έδρα του μοναστικού Τάγματος των Δομινικανών. Κατά τον Μεσαίωνα είχε και πολλούς Εβραίους, οι οποίοι συνέβαλαν τα μέγιστα στην ανάπτυξη της πόλης. Ήταν επίσης γενέτειρα του μεγάλου γλύπτη Φρειδερίκου Μπαρτόλντι, ο οποίος φιλοτέχνησε τ Άγαλμα της Ελευθερίας, δώρο των Γάλλων προς την Αμερική που δεσπόζει του λιμένος της Νέας Υόρκης και έχει σώμα γυναίκας και το πρόσωπο του θεού του φωτός Απόλλωνα, στεφανωμένου με τον ήλιο.

Στην οικία του που λειτουργεί σήμερα ως μουσείο υπάρχει και ένα άλλο σύμπλεγμα του Μπαρτόλντι με τρεις άνδρες να κρατούν την Γη και συμβολίζουν την Δικαιοσύνη, τον Πατριωτισμό και την Εργασία, τις τρεις αρετές που-κατά Μπαρτόλντι-συγκρατούν την ανθρωπότητα. Κατά τα άλλα, το ωραίο Κολμάρ διαθέτει εκτός από επιβλητικό καθεδρικό ναό και την συνοικία ''Μικρή Βενετία'' από τα κανάλια που δημιουργεί ο ποταμός Λαχ. Η ημέρα έκλεισε με επίσκεψη στο κουκλίστικο χωριό Ριμπωβιλέ, του οποίου τα αμπέλια απλώνονται μέχρι τις πλαγιές των Βοσγίων Ορέων (υψ. 1.400μ.) και επιστροφή στο Στρασβούργο.

Την 17 Αυγ. αφήσαμε το Στρασβούργο και την Γαλλία και περάσαμε στο κρατίδιο της Βάδης-Βυτεμβέργης της Γερμανίας. Αυτό έχει την φήμη του τόπου της εφευρετικότητας. Στο Ουλμ γεννήθηκε ο μέγας Αϊνστάϊν. Εκεί εφευρέθηκαν το αερόστατο Ζέππελιν, το μπουζί, τα ρολόγια Κούκος κ.ά. Περάσαμε τον γίγαντα που λέγεται Ρήνος και χωρίζει για 119χλμ. την Γαλλία από την Γερμανία και φθάσαμε στην γραφικότατη Χαϊδελβέργη των 180.00 κατοίκων όπου το 1382 ιδρύθηκε το πρώτο Πανεπιστήμιο της Γερμανίας που ακόμη λειτουργεί. Στην πόλη υπάρχει ο μεγαλύτερος πεζόδρομος της Ευρώπης και άρχισε την ύπαρξή της ως ρωμαϊκό οχυρό. Στον λόφο επάνω από την παλιά πόλη δεσπόζει το κάστρο, έργο του 12ου αιώνα από όπου η θέα στην πόλη είναι υπέροχη.

Η πόλη είναι κυρίως προτεσταντική, υπάρχει σ'αυτήν όμως ναός των Ιησουϊτών μοναχών. Οι τελευταίοι ήταν το ισχυρότερο μοναστικό Τάγμα της Παποσύνης ιδρυθέν το 1527 από τον Ισπανό Ιgnacio Loyola και στην πραγματικότητα η μυστική αστυνομία του Βατικανού και δεν δίσταζαν να διαπράτουν ακόμη και φόνους αν αυτό απαιτούσε το συμφέρον της Καθολικής Εκκλησίας. Παρείχαν εκπαίδευση στα παιδιά της αριστοκρατίας και Ιησουϊτες υπάρχουν ακόμη στον κόσμο, κάποιοι λίγοι και στην Ελλάδα. Κατά τα άλλα η Χαϊδελβέργη αποτέλεσε πεδίο σφοδρών συγκρούσεων Καθολικών-Προτεσταντών κατά τους 16ο και 17ο αιώνες ότα το θρησκευτικό και αργότερα πολιτικό κίνημα της θρησκευτικής και αργότερα της πολιτικής Μεταρρύθμισης σάρωσε την Δυτική και Βόρεια Ευρώπη.        

Λίγα λόγια για την Μεταρρύθμιση και τον Προτεσταντισμό. Ήταν ένα θρησκευτικό κίνημα που ξεκίνησε στην Γερμανία ο θεολόγος Μαρτίνος Λούθηρος, τον οποίον ο γράφων θεωρεί ως μια από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες της παγκόσμιας Ιστορίας. Ήταν μια απάντηση στις υπερβολές και στην πολιτική της Παποσύνης, η οποία μέσω του πνευματικού ελέγχου των πιστών σε μια εποχή που οι άνθρωποι πίστευαν, ασκούσε και πολιτική επιρροή επιβεβαιώνοντας οτι η Καθολική Εκκλησία είναι κυριολεκτικά καθολική ελέγχοντας τα πάντα. Το ισχυρότερο όπλο της Καθολικής Εκκλησίας ήταν το λεγόμενο συγχωροχάρτι. Αντί χρηματικού αντιτίμου η Εκκλησία παρείχε συγχώρεση-δήθεν εκ Θεού-ακόμη και στα χειρότερα εγκλήματα, ακόμη και σε εγκλήματα όχι ήδη γενόμενα, αλλά προαναγγελόμενα. Το συγχωροχάρτι δεν ήταν μόνο μηχανισμός αποκομίσεως κερδών. Ήταν κυρίως μηχανισμός ελέγχου συνειδήσεων.

Ο Λούθηρος κατ'αρχήν χτύπησε ακριβώς αυτό. Διακήρυξε οτι ο Πάπας τα μόνα αμαρτήματα που μπορεί να συγχωρεί είναι μόνον αυτά που διαπράττονται εναντίον του προσώπου του και ουδέν έτερον. Κατά τα άλλα ο Λούθηρος διακήρυξε οτι ο καλός χριστιανός πρέπει να αρκείται στην γνώση της Βίβλου και στην απόφυγή κακών πράξεων. Δεν χρειάζεται να κάνει ελεημοσύνη και άλλες καλές πράξεις, αρκεί να μην κάνει κακό. Στις εκκλησίες δεν χρειάζονται γλυπτά, εικόνες ή άλλοι συμβολισμοί. Αρκεί ένας σταυρός στην Αγία Τράπεζα.

Οι πιστοί δεν πρέπει να απομονώνονται από τον κόσμο ως μοναχοί,ούτε πρέπει η Εκκλησία να έχει κεντρική διοίκηση και ιεραρχία. Το χτύπημα και η αμφισβήτηση του Καθολικισμού ήταν τόσο έντονα που ξέσπασαν συγκρούσεις Καθολικών και Προτεσταντών στην Γερμανία. Κατόπιν συνήφθη η Ειρήνη της Αυγούστας το 1528 σύμφωνα με την οποία ο λαός κάθε ευρωπαϊκού κράτους και κάθε γερμανικού κρατιδίου ήταν υποχρεωμένος να ακολουθεί την θρησκεία του αρχηγού του κράτους. Ο τελευταίος μεγάλος πόλεμος ήταν βεβαίως ο Τριακονταετής, 1618-1648 με την λήξη του οποίου άρχισε στις ευρωπαϊκές συνειδήσεις να ωριμάζει η ιδέα του έθνους-κράτους. Ο Λούθηρος είχε νικήσει.

Στον κόσμο υπάρχουν πολλά παρακλάδια του Προτεσταντισμού ακριβώς διότι δεν διαθέτει κεντρική διοίκηση. Στην Ελβετία ο Καλβίνος δίδαξε οτι μόνον ο Θεός αποφασίζει ποιους-λίγους-θα σώσει, επομένως η αυστηρώς ενάρετη ζωή είναι απαραίτητη προϋπόθεση προκειμένου να επιλεγούμε ως εκλεκτοί (σσ. κατά την γνώμη του γράφοντος οι στόχοι του Μαρτίνου Λούθηρου δεν ήταν μόνο θρησκευτικοί. Ήταν και πολιτικοί, δεδομένου οτι είχε συνειδητοποιήσει οτι μόνον αν η Γερμανία ξέφευγε από την επιρροή των Ιταλών Παπών θα ευρίσκετο επιτέλους ένας Γερμανός ηγέτης να ενώσει την Γερμανία. Η Ιταλία είχε υποφέρει για αιώνες από το γερμανικό ξίφος και οι Ιταλοί Πάπες είχαν κάθε συμφέρον να κρατήσουν την Γερμανία χωρισμένη σε ανήμπορα κρατίδια. Ας μην ξεχνούμε οτι ακριβώς την ίδια εποχή, ένας άλλος στοχαστής άλλου είδους, ο Ιταλός Νικολό Μακιαβέλι έψαχνε και αυτός για έναν ηγέτη ικανό να ενώσει την επίσης χωρισμένη και εν πολλοίς κατεχόμενη από ξένους τότε Ιταλία.).

Πίσω στο ταξίδι μας, την 18 Αυγ. μετά από διανυκτέρευση στην Κολωνία, επισκεφθήκαμε την ωραία πόλη Κόμπλενζ, παραποτάμια του ποταμού Μοζέλα και ξεκίνησε και αυτή ως ρωμαϊκό οχυρό. Η πόλη αυτή είναι σημαντική για την γερμανική Ιστορία.  Εκεί το 850 τα εγγόνια του Καρλομάγνου διαμοιράστηκαν την κληρονομιά του παππού στον ναό του Αγίου Κάστορα, αφού βγήκαν και μαχαίρια. Από τότε η Γερμανία, η Γαλλία και η Βόρεια Ιταλία με την Αυστρία ακολούθησαν διαφορετικούς δρόμους. Εκεί ακριβώς και για συμβολικούς λόγους οι Γερμανοί έστησαν τεράστιο άγαλμα του Πρώσου Αυτοκράτορα Γουλιέλμου Β', ο οποίος με Καγκελάριο τον πολύ Όττο φον Μπίσμαρκ το 1870 ενοποίησαν την Γερμανία ιδρύοντας το Δεύτερο Γερμανικό Ράϊχ και ακολούθησε η εκρηκτική βιομηχανική της ανάπτυξη. Ακολούθως η ομάδα έκανε μια ωραιότατη κρουαζιέρα στον Ρήνο διαρκείας 3 ωρών απολαμβάνοντας μια θέα της παραποτάμιας φύσης και των χωριών του Ρήνου. Αποχαιρετήσαμε οριστικά τον γίγαντα και διανυκτερεύσαμε στην Κολωνία.

Αναχώρηση την 19 Αυγ. για Άαχεν. Και αυτό ξεκίνησε επίσης ως ρωμαϊκό οχυρό (Aqua Grani) και ευρίσκεται κοντά στα σύνορα Βελγίου και Ολλανδίας. Η μέγιστη ακμή του Άαχεν άρχισε το 800 όταν ο Καρλομάγνος την έκανε πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας του. Το σημαντικότερο αξιοθέατο είναι ο καθεδρικός ναός της Αγίας Μαρίας (Παναγίας). Εδώ στέφθηκαν 30 Γερμανοί βασιλείς και φυλάσσεται η σαρκοφάγος του Καρλομάγνου.

 Η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Γερμανικού Έθνους που ίδρυσε ο Καρλομάγνος κράτησε από το 800 έως το 1806 οπότε την κατήργησε ο Αυτοκράτωρ της Γαλλίας Ναπολέων Βοναπάρτης. Έκτοτε και μετά τους Ναπολεοντείους Πολέμους άρχισε η διαδικασία ενοποίησης της Γερμανίας με πρωτοστάτιδα την Πρωσία, γερμανική περιοχή στα απώτατα ανατολικά σύνορα της τότε Γερμανίας. Ο Καρλομάγνος έκανε το Άαχεν πολιτικό και πολιτιστικό κέντρο. Στηρίχθηκε στον κλήρο για την εκπαιδευτική του πολιτική.

Στον καθεδρικό ναό η τέχνη είναι βυζαντινή, διότι ζήτησε καλλιτέχνες από την Κωνσταντινούπολη, την μοναδική και πραγματική πολιτική και πολιτιστική πρωτεύουσα του τότε γνωστού κόσμου. Ακολούθως περάσαμε από το ωραίο Ντύσσελντορφ, ψαροχώρι του Ρήνου κάποτε, μητρόπολη σήμερα. Η πόλη διαθέτει Βοτανικό Κήπο, το Μουσείο του Γκαίτε και Ακαδημία Καλών Τεχνών. Η ημέρα έκλεισε με διανυκτέρευση στην Κολωνία.

Η Κολωνία είναι μια από τις αρχαιότερες πόλεις της Γερμανίας. Οι Ρωμαίοι ίδρυσαν εκεί το 30 π.Χ. μια αποικία (colonia) και το όνομα παρέμεινε. Για αιώνες η Κολωνία ήταν σημαντικό οικονομικό και εκκλησιαστικό κέντρο και φιλοξένησε ένα από τα πρώτα πανεπιστήμια της Ευρώπης. Επίσης εκεί επινοήθηκε το πρώτο άρωμα που επιζεί ως τις ημέρες μας ως ''eau de cologne'', το νερό τηε Κολωνίας. Σημαντικό αξιοθέατο είναι ο καθεδρικός ναός του Αγίου Πέτρου που μέχρι το 1884 ήταν το ψηλότερο κτίριο του κόσμου.

Την 20 Αυγ. μετά την περιήγηση στην Κολωνία το ταξίδι τελείωσε με την πτήση της επιστροφής από Φραγκφούρτη. Ήταν ένα τουριστικό, αλλά άκρως ενδιαφέρον ταξίδι με άφθονο ευρωπαϊκό πολιτισμό και στην καρδιά της ευρωπαϊκής Ιστορίας, την οποία ο γράφων προσπάθησε να αποδώσει όσο καλύτερα μπόρεσε για όποιον έχει την υπομονή να διαβάσει το παρόν. Ο γράφων  ευχαριστεί όλους τους συνταξιδιώτες του, τον οδηγό μας και ιδιαιτέρως τον ξεναγό μας κ. Άρη Καλογερόπουλο του Versus Travel για τις γνώσεις που μας μετέδωσε και τον επαγγελματισμό του.

Ιωάννης Ξηρός