Ενας νεκρός στην Καλαμάτα και μια βαρύτατα τραυματισμένη μικρή στις Θεσπιές Βοιωτίας μάκραιναν εφέτος τον κατάλογο των θυμάτων των πασχαλινών εθίμων των Ελλήνων που επιμένουν να γιορτάζουν το Πάσχα με φωτιές και εκρήξεις λες και η Ανάσταση του Χριστού γίνεται μπροστά στα μάτια τους. Αλήθεια, δεν υπάρχει άλλος χριστιανικός λαός στον κόσμο που να γιορτάζει το Πάσχα έτσι. Η όλη παράσταση θα ήταν καλή για ένα ακόμη ελληνικό παράδοξο με μπόλικη δόση φολκλόρ, εάν δεν συνοδευόταν από έναν μακρύ κατάλογο θυμάτων. Ακριβώς αυτά τα θύματα, ακούσιά τε και εκούσια αποτελούν μια ακόμη ντροπή για την χώρα μας και τον λαό της σε σημείο που κάνει τον λογικά σκεπτόμενο άνθρωπο να εντρέπεται για την τόση βλακεία που δέρνει και αυτούς που γιορτάζουν το Πάσχα με φωτιά και εκρήξεις και αυτούς που τόσα χρόνια ανέχονται κάτι τέτοιο.
Ναι, είναι αλήθεια οτι ο Ελληνας γιορτάζει το Πάσχα διαφορετικά από τους άλλους λαούς και όσο βορειότερα πάμε, το Πάσχα σημαίνει όλο και λιγότερα για τους βόρειους ορθολογιστές που δυσκολεύονται να κατανοήσουν ένα τέτοιο θαύμα. Αλλο ζήτημα αυτό και άλλο να συνδέεται  με επικίνδυνες εκρήξεις στα καθ'ημάς. Αγνοούμε πως συνδέθηκε το θαύμα με εκρήξεις και βαρελότα, γνωρίζουμε όμως οτι ο μιμητισμός οδήγησε πολλούς να μιμηθούν έθιμα που ουδεμία σχέση έχουν ούτε με το θαύμα, ούτε με το πασχάλιο μήνυμα. Ο ίδιος ο γράφων, παρευρισκόμενος εφέτος το Πάσχα στον μητροπολιτικό ναό Νάξου, αντιμετωπίζων ένα προπέτασμα καπνού, κροτίδων και λάμψεων σε ένα πλαίσιο απίστευτου θορύβου και διαμαρτυρόμενος σ'αυτούς που τα πετούσαν αυτά λέγοντας οτι αυτό δεν έχει σχέση ούτε με την θρησκεία, ούτε με την λογική, εισέπραξε την απάντηση οτι αυτά γίνονται για...γούρι και την απαίτηση να απομακρυνθώ από τα έθιμά τους διότι δεν είμαι καν Ναξιώτης, πράγμα που έπραξα, διότι ένα τσούρμο ηλιθίων δεν αντιμετωπίζεται από έναν μόνο του.
Ως εδώ όμως. Οφείλουν όλοι να καταλάβουν σ'αυτήν την χώρα, είτε είναι λογικοί, είτε ολιγοφρενείς, οτι το πασχάλιο θαύμα δεν γιορτάζεται ούτε με εκρήξεις, ούτε με θορύβους, ούτε με πυροβολισμούς. Τέτοια φαινόμενα προσβάλουν ευθέως το ίδιο το Πάσχα και τον ελληνικό λαό στην ολότητά του, ο οποίος για μια ακόμη φορά γίνεται καταγέλαστος στον πολιτισμένο κόσμο. Αλήθεια δεν βαρεθήκαμε; Τι είδους έθιμα είναι αυτά που σκοτώνουν και τραυματίζουν κόσμο; Και τι σχέση έχουν αυτά με την θρησκεία; Θα έλεγα οτι αυτά αποτελούν έναν ακόμη τρόπο για κάποιους για τους οποίους η ζωή είναι τόσο κενή όσο και η σκέψη τους να εκτονωθούν απλώς.
Δεν γνωρίζουμε ποια μέτρα θα πάρει το κράτος για τα αίσχη αυτά μετά τις φετινές απώλειες. Ο γράφων όμως με το σημείωμα αυτό επιθυμεί να φωτίσει μια σημαντική πλευρά του θέματος, η οποία είναι απορίας άξιον γιατί τόσα χρόνια λανθάνει της προσοχής μας. Αλήθεια, η επίσημη Εκκλησία, η οποία γνωρίζει οτι τα βάρβαρα αυτά ''έθιμα'' ουδεμία σχέση έχουν με την θρησκεία και επιπροσθέτως λαμβάνουν χώρα έμπροσθεν των εκκλησιών της, γιατί σιωπά και ποτέ δεν βγήκε ένας Προκαθήμενος, ένας Επίσκοπος έστω να τα καταδικάσει; Αντί απαντήσεως, ο γράφων απαιτεί από την Εκκλησία της Ελλάδος να καταδικάσει και οπωσδήποτε να απαγορεύσει την εκδήλωση τέτοιων απαισίων ''εθίμων'' στις εκκλησίες της το Πάσχα από σεβασμό σ'αυτό. Αν δεν το κάνει καθίσταται συμμέτοχος και συνυπεύθυνος.  Μια τέτοια απαγόρευση θα είχε πολύ περισσότερα αποτελέσματα διότι ο ανυπακούων στην Εκκλησία τίθεται εκτός Εκκλησίας και ο τελευταίος λαμβάνει περισσότερο υπόψιν του αυτό, παρά μια αστυνομική απαγόρευση. Αυτά και ο νοών νοείτω.

Ιωάννης Ξηρός
Ταξ|χος ε.α.