Ίσως είναι το χειρότερο και πιο θλιβερό προεκλογικό τοπίο, όπως έχει διαμορφωθεί, στα χρονικά της πόλης. Τον Δήμο Τρικκαίων των 78.500 κατοίκων διεκδικούν μόλις δύο υποψήφιοι δήμαρχοι, αφού η αχαρτογράφητη τοπική κεντροαριστερά αποδείχθηκε τόσο κατώτερη όποιων προσδοκιών.

Μετά από τέσσερα χρόνια εκκωφαντικής αδράνειας εντός του Δημοτικού Συμβουλίου, μέσα σε ένα βομβαρδισμένο τοπίο λόγω των έργων, που για άλλους θα αποτελούσε το κύριο ατού της αντιπολιτευτικής επιχειρηματολογίας τους και το πιο σημαντικό, με την απομάκρυνση του ακλόνητου φαβορί, προφανώς δεν συνειδητοποίησε για ποιον λόγο χαλάλισε τον χρόνο της σε συσκέψεις γύρω από τον εαυτό της. Έψαχνε εναγωνίως να βρει τον πεφωτισμένο εθνοσωτήρα, μάλλον, ανάμεσα στα «τρανταχτά ονόματα» ή και στα stories των social media κατά τα πρότυπα της καθεστηκυίας τάξης, απορρίπτοντας τους εκφραστές των ιδεών, των απόψεων και των αντιλήψεων που υποτίθεται πως πρεσβεύει. Και τώρα, απλώς, κοιτάζει από μακριά τα τεκταινόμενα. Καθόλου δεν την ικανοποίησε η δυναμική και η μαχητικότητα ενός επικεφαλής με αποδεδειγμένες ηγετικές ικανότητες (δες Παπαθανασίου), που μπορεί να δημιουργήσει, να ενώσει, να εμπλουτίσει και να εμπνεύσει, μακριά από κάθε ίχνος στείρας κομματίλας και απεχθούς καμαρίλας. Να αλλάξει και να ταράξει το βαλτωμένο πεδίο. Αντί να την στηρίξει την πέταξε στα σκουπίδια και μαζί μ’ αυτήν μια μοναδική ευκαιρία, που προφανώς δεν την αξίζει. Και τώρα η λεγόμενη κεντροαριστερά στα Τρίκαλα, απλώς, θα είναι απούσα από τις εξελίξεις της επόμενης ημέρας στην πόλη. Όπως όλα δείχνουν, στο επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο θα υπάρχει έλλειμμα δημοκρατίας, το οποίο μόνο εις βάρος της πόλης θα λειτουργήσει για όποιον δεν το κατάλαβε ακόμη.

Αλήθεια, τι νόημα έχει τώρα πια να κατέβει κάποιος ως υποψήφιος δήμαρχος με την στήριξη του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ μετά απ΄όσα έχουν συμβεί; Τι θα πάρει από την κάλπη; Τις κομματικές ταυτότητες των σκληροπυρηνικών μελών;  Ή μήπως τις πλαστικές σημαίες του βαθέος ορθόδοξου παρελθόντος;

Μαρία Στίμου