Στην ονοματοδοσία 14 γεφυρών που ενώνουν τις όχθες του Ληθαίου προχωρά το δημοτικό συμβούλιο Τρικάλων το οποίο συνεδριάζει την ερχόμενη Πέμπτη, στις 8 το βράδυ. Η Επιτροπή Ονοματοδοσίας προτείνει να «βαπτιστούν» οι γέφυρες με ονόματα εμπνευσμένα από πρόσωπα, οικισμούς, ιστορικά γεγονότα, εκκλησίες κ.α. Όπως προκύπτει από την εισήγηση οι περισσότερες γέφυρες διατηρούν τα σημερινά τους ονόματα. Αναλυτικά:
1. Γέφυρα Κουτσομυλίων: Η μικρή πεζογέφυρα, η οποία βρίσκεται εγγύς του ομώνυμου συνοικισμού.
2. Γέφυρα Τρικκαίογλου: Κείται εντός των ορίων του φερώνυμου συνοικισμού.
3. Γέφυρα Βουβής: Μικρή πεζογέφυρα, η οποία οδηγεί από την αντίπερα όχθη του Ληθαίου στην περιοχή Βουβής.
4. Γέφυρα Αγίου Στεφάνου: Στη θέση της νέας γέφυρας προϋπήρχε το παλιό πέτρινο γεφύρι του Αγίου Στεφάνου, το οποίο ανατινάχθηκε κατά την υποχώρηση του Βρετανικού Εκστρατευτικού Σώματος το 1941, προκειμένου να ανακοπεί η προέλαση των Γερμανών.
5. Γέφυρα Λήθης:   Η  Ναϊάδα  Νύμφη  Λήθη ήταν  κατά  τη μυθολογία μητέρα  του  Ληθαίου ποταμού. Η νυν ονομασία της γέφυρας ως «Γέφυρα Γούρνας» δεν ενδείκνυται διότι, αφενός μεν πρόκειται για μια κακόηχη ονομασία, αφετέρου δε δεν παραπέμπει και σε κάτι σημαντικό. Η Επιτροπή εκτιμά ότι η μάνα του Ληθαίου , για προφανείς λόγους, δικαιωματικά έχει μια θέση στο ποτάμιο σύστημα του γιου της.
6. Γέφυρα «Αχίλλειον»: Η μικρή πεζογέφυρα που βρίσκεται παράλληλα της πεζογέφυρας Ασκληπιού. Οδηγεί από την αντίπερα όχθη στο συγκεκριμένο κτιριακό συγκρότημα που είναι ένα κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας της πόλης των Τρικάλων. Στο εν λόγω  κτίριο λειτούργησε και συνεχίζει να λειτουργεί ξενοδοχείο, παλιότερα λειτούργησε κινηματοθέατρο, εστιατόριο, καφετέρια και σε πολύ πρωιμότερους χρόνους για ένα διάστημα σ’ ένα κομμάτι στεγαζόταν και η Νομαρχία Τρικάλων. Τα μέλη της Επιτροπής εικάζουν ότι, ακόμη και σε περίπτωση κατεδαφίσεώς του, για όποια νέα χρήση κι αν επιλεγεί, η ονομασία ΑΧΙΛΛΕΙΟΝ θα συνεχίσει να υπάρχει.
7. Πεζογέφυρα Ασκληπιού: Οι λόγοι επισημοποίησης της ονομασίας είναι προφανείς.
8. Γέφυρα Ελληνογαλλικής Φιλίας: Πρόκειται για την κεντρική γέφυρα. Κατασκευάσθηκε λίγα χρόνια μετά την απελευθέρωση της πόλης το έτος 1886 από Γάλλους μηχανικούς. Η κατασκευαστική της τεχνοτροπία έχει και μια αρχιτεκτονική αξία. Η Επιτροπή εκτιμά ότι οι γέφυρες δεν θα πρέπει να συνδέουν μόνο τις αντίπερα όχθες αλλά να ενώνουν και τους λαούς. Οι διαχρονικές σχέσεις του Ελληνικού και του Γαλλικού λαού ήταν πάντοτε σχέσεις φιλίας και συνεργασίας.
Κατά τα χρόνια της Εθνικής Παλιγγενεσίας δημιουργήθηκε στη Γαλλία ισχυρό φιλελληνικό κίνημα, στο οποίο εκτός από του ανώνυμους δήλωσαν παρών και πολλοί επώνυμοι όπως Σατωμπριάν, Ουγκώ, Φαβιέρος, Ριανκούρ, Παύλος Μαρία Βοναπάρτης, Λέων Γαμβέτας, Νικόλαος-Ιωσήφ Μαιζόν κ.α. Ο ελληνικός και ο γαλλικός λαός βρέθηκαν σύμμαχοι σε δύο παγκόσμιες συρράξεις και έδωσαν κοινή μάχη κατά του ολοκληρωτισμού. Δεν είναι ούτε τυχαίο ούτε συμπτωματικό ότι στη χώρα μας, παρότι η Γαλλία ήταν πάντοτε μια μεγάλη δύναμη, δεν αναπτύχθηκε ποτέ αντιγαλλικό πνεύμα, όπως συνέβη με άλλες μεγάλες δυνάμεις όπου κατά καιρούς γεννήθηκαν αντιαμερικανικά, αντιβρεττανικά και αντιγερμανικά κινήματα. Αυτό κάτι υποδηλώνει. Ισχυρή ήταν και η συμβολή της στην ένταξή μας το 1979 στην τότε Ε.Ο.Κ., και υποστηρικτική η στάση της στην κρίση που βιώνουμε.
Για τους παραπάνω λόγους τα μέλη της Επιτροπής θεωρούν ότι η μετονομασία της κεντρικής γέφυρας – μια ονομασία άτυπη αλλά ψυχρή και άχρωμη – σε γέφυρα «Ελληνογαλλικής Φιλίας», πέρα από τον όποιο συμβολισμό μπορεί να εκπέμπει, δένει με την ιστορία και επιπλέον θα αποφέρει και μια κάποια προστιθέμενη αξία στην πόλη μας, καθώς όλο και κάποιοι Γάλλοι επισκέπτες που θα γίνονται κοινωνοί του γεγονότος θα το μεταφέρουν στους συμπατριώτες τους.
9. Γέφυρα της Μαρούγγαινας:  Κατά  την  παράδοση  την ονομασία της την οφείλει στη «Βρύση της Μαρούγγαινας» που βρισκόταν περίπου στη βάση της γέφυρας. Το πιθανότερο όνομα της Μαρούγγαινας ήταν Μαρία, και αυτό εικάζεται εκ του γεγονότος ότι παλαιότερα τα γυναικεία ονόματα υπήρχε η τάση να τα αρσενικοποιούν παρά να τα θηλυκοποιούν. Εδώ, η παραδοσιοκρατία επιβάλει τη διατήρηση του ονόματος.
10. Γέφυρα Τρίκκης: Πρόκειται για τη μετονομασία της «Γέφυρας παλαιού ΚΤΕΛ», όπως έχει επικρατήσει να ονομάζεται μέχρι σήμερα. Τα μέλη της Επιτροπής πιστεύουν ότι το βαρύ ιστορικό όνομα «Τρίκκη» της πόλεώς μας θα πρέπει να διατηρηθεί ζωντανό. Για να συμβεί όμως αυτό θα πρέπει να βρίσκεται στο καθημερινό λεξιλόγιο των τρικαλινών . Η επίσημη ονομασία της συγκεκριμένης γέφυρας ως «Γέφυρα Τρίκκης» πιστεύουμε ότι θα συμβάλλει σ’ αυτό. Επίσης, θα υπενθυμίζει σε όσους ξένους επισκέπτες διέρχονται τη γέφυρα κάτι από την ιστορία αυτής της πόλης. Τέλος, επισημαίνεται ότι κατά τη μυθολογία η νύμφη Τρίκκη ήταν κόρη του Πηνειού, κι επειδή ο Ληθαίος είναι παραπόταμος αυτού, υπάρχει κάποια συγγενική σχέση που δικαιολογεί την παρουσία του ονόματος αυτού.
11. Γέφυρα Γκίκα: Την ονομασία της την οφείλει στο γεγονός ότι η χρηματοδότηση για την κατασκευή της έγινε όταν Υπουργός Δημοσίων Έργων ήταν ο Σόλων Γκίκας. Ο Σόλων Γκίκας γεννήθηκε στα Τρίκαλα. Εισήχθη στη Σχολή Ευελπίδων κι αφού εξάντλησε όλη τη στρατιωτική ιεραρχία φθάνοντας μέχρι το αξίωμα του αρχηγού ΓΕΣ, στη συνέχεια πολιτεύτηκε και διετέλεσε υπουργός Δημοσίων Έργων (1958-1963) και Υπουργός Δημ.Τάξεως (1974-1976) στις κυβερνήσεις Κων/νου Καραμανλή. Η διατήρηση του ονόματος είναι αυτονόητη.
12. Γέφυρα Αγίου Κωνσταντίνου: Βρίσκεται στα όρια της ομώνυμης περιοχής.
13. Γέφυρα Αρριανού: Η γέφυρα Αρριανού αποτελεί την απαρχή της οδού Αρριανού.
14. Γέφυρα Καρδίτσης: Κείται επί της φερώνυμης οδού.