Δεν είναι πάρα πολύ δύσκολο. Μπορεί να μοιάζει εξαιρετικά «αφελές» στην αρχή, όμως μόλις πάρει κανείς το κολάι μπορεί να περιηγηθεί σε όποιο μέρος της οικουμένης θελήσει.

Γίνεται, που λέτε, κάπως έτσι: πηγαίνεις στο αγαπημένο σου μέρος στο σπίτι, έχοντας τον υπολογιστή ή το κινητό σου μαζί. Κλείνεις για λίγο τα μάτια, χαλαρώνεις κι έπειτα λιώνεις με την σκέψη σου τον χρόνο, πηγαίνοντας είτε στο 2019 είτε σε έναν χρόνο από τώρα -όπου σε βολεύει, αρκεί να μην υπάρχει κορoνοϊός (σε νοητό πάντα επίπεδο - δεν παραβιάζουμε τα μέτρα ποτέ).  

Στην συνέχεια, σκέφτεσαι το μέρος που θα επισκεπτόσουν αν δεν υπήρχε η πανδημία και ταξιδεύεις.

Σήμερα, για παράδειγμα, μπορούμε να πάμε στη φαντασία μας μέχρι την Σαμαρίνα…

Το «ψηλότερο» χωριό όλων των Βαλκανίων

Κατά καιρούς σας έχουμε γράψει γι’ αρκετά χωριά που έχουν χτιστεί σε… τρομακτικό υψόμετρο, όμως, πιστέψτε μας, κανένα απ’ αυτά δεν φτάνει την Σαμαρίνα.

Γιατί το λέμε αυτό;

Πολύ απλά γιατί το βλαχοχώρι των Γρεβενών βρίσκεται στη Βόρεια Πίνδο, είναι χτισμένο στις ανατολικές πλαγιές του όρους Σμόλικα και «φιγουράρει» στα σχεδόν 1600 μέτρα. Αυτή του η… επίδοση το κατατάσσει στη νο1 θέση της σχετικής λίστας σε ολόκληρα τα Βαλκάνια.

Επομένως, αν είστε υψοφοβικοί ή αν δεν αισθάνεστε και πολύ άνετα με τον καθαρό αέρα, την απέραντη φύση και τη θέα που σου κόβει την ανάσα με μηδενικές πιθανότητες στο εγγύς μέλλον να την επανασυνθέσει στην πρότερη κατάστασή της, τότε μείνετε μακριά.

Αλλά, μεταξύ μας, όλοι ξέρουμε πως θα πάτε μόλις τελειώσει η ιστορία με τον κορoνοϊό.

Έτσι δεν είναι;

Φύση… παντού, άφθονα κρύα νερά, σπάνιο κλίμα

Φυσικά, όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό όταν μιλάμε για ένα χωριό χτισμένο σε αυτό το υψόμετρο, το κλίμα στην Σαμαρίνα Γρεβενών είναι υγιεινότατο, από αυτά που σε ελάχιστα μέρη μπορεί να συναντήσει κάποιος στη χώρα μας.

Πέραν του εκπληκτικού κλίματος, αυτό που κάνει το συγκεκριμένο βλαχοχώρι να ξεχωρίζει είναι ο δυσεύρετος συνδυασμός πεύκου, οξιάς, πυξαριού και ρόμπολου, που συνθέτουν ένα καταπράσινα ονειρώδες τοπίο που αιχμαλωτίζει το βλέμμα και (δεν) το αφήνει σε ησυχία, μιας και λίγες στιγμές μόνο αρκούν για να χαλαρώσει κανείς.

Τα άφθονα κρύα νερά που ρέουν από τις φυσικές πηγές ολοκληρώνουν με ιδεατό τρόπο την όλη εικόνα, δικαιολογώντας το, λιτό μα εύστοχο, προσωνύμιο «Η ωραία Σαμαρίνα» που έχει αποδοθεί στο μέρος.

Οι κάτοικοί της ασχολούνται κατά βάση με την κτηνοτροφία και την υλοτομία, όμως ο τουρισμός (εννοείται την εποχή προ πανδημίας) είχε αρχίσει ν’ ανεβαίνει ολοένα και περισσότερο στην Σαμαρίνα.

Σε αυτό βοηθάει -πέραν της προφανούς ομορφιάς της- και το γεγονός πως συνδέεται με τα Γρεβενά (απέχουν περίπου 50 χιλιόμετρα) με ασφαλτοστρωμένο δρόμο, ενώ πολύ κοντά είναι και το χιονοδρομικό κέντρο της Βασιλίτσας.

Εν ολίγοις, πρόκειται για τον απόλυτο χειμερινό προορισμό ιδίως για όσους λατρεύουν τα χειμερινά σπορ (ή το να κάθονται στο χιονοδρομικό της Βασιλίτσας και ν’ απολαμβάνουν την ζεστή τους σοκολάτα ενόσω έξω έχει θερμοκρασίες που παραπέμπουν ευθέως στον Βόρειο Πόλο), χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως η Σαμαρίνα δεν είναι μια κούκλα και τις υπόλοιπες εποχές του χρόνου.

Ιδεατά, ο επισκέπτης πρέπει να την επισκεφτεί μια φορά την άνοιξη, μια το καλοκαίρι, μία το φθινόπωρο και μία τον χειμώνα, προκειμένου να σχηματίσει ολοκληρωμένη άποψη.

Πιστέψτε μας, ακόμα κι αν το κάνετε αυτό την ίδια χρονιά, δεν πρόκειται να βαρεθείτε καθόλου.

Πλακόστρωτοι δρόμοι, το φαγητό της ζωής σας

Στους πλακόστρωτους και ελαφρώς… κακοτράχαλους σε αρκετά σημεία δρόμους της Σαμαρίνας το χιόνι αυτή την περίοδο φοράει το λευκό σαρκίο ενός 20χρονου και κάνει πάρτι μέχρις εσχάτων. Πολύ συχνά συνοδεύεται κι από μια γλυκιά ομίχλη, η οποία προσδίδει έναν ακόμα πιο μυστηριακό τόνο στο όλο τοπίο.

Πέραν της πανθομολογούμενης ομορφιάς του χωριού, ωστόσο, σ’ αυτό που πρέπει να σταθεί κανείς είναι το φαγητό. Μπορεί να μας αρέσει συχνά να πλατειάζουμε (κυρίως όταν το θέμα είναι οι εντυπωσιακές πλατείες κάποιας περιοχής…), όμως εδώ θα είμαστε πιο λακωνικοί κι από τα Υπόγεια Ρεύματα που, ως γνωστόν, τους αρέσει να μη λένε πολλά: δοκιμάστε ό,τι κρεατικό βρεθεί στο πιάτο σας όταν και αν πάτε στην Σαμαρίνα και θα μας θυμηθείτε. Ενδεχομένως να θελήσετε να κάνετε και μια εκτεταμένη έρευνα στ’ αρνητικά της δυσπεψίας, όμως αυτό είναι δευτερεύουσας σημασίας.

Και, κάπως έτσι, φτάσαμε στο τέλος της ηλεκτρονικής περιήγησης. Μπορείτε ν’ ανοίξετε τα μάτια και, όταν ο κορoνοϊός μας αδειάσει οριστικά και αμετάκλητα τη γωνιά, το επόμενο ταξίδι μας αντί για νοητό να είναι κυριολεκτικό.

Περιττό ν’ αναλύσουμε το πού θα είναι αυτό.

Σωστά;

ethnos.gr