Τρικαλινός οικογενειάρχης που βλέπει την οικογένεια του να ταλαιπωρείται διαρκώς από το στρεβλό σύστημα μετάθεσης των εκπαιδευτικών, καταθέτει τη διαμαρτυρία του μέσω επιστολής του στο trikalaenimerosi.gr.

Δεν συγκινούνται εύκολα οι αρμόδιοι, μας είπε, αλλά τουλάχιστον να δημοσιοποιηθεί ένα πρόβλημα που ταλανίζει πολλά σπίτια.

Η επιστολή του έχει ως εξής:

Οι φωστήρες του  Υπουργείου Παιδείας φρόντισαν, εκμεταλλευόμενοι προφανώς  την απειρία της πολιτικής  ηγεσίας, και διόρισαν στο Ν. Τρικάλων αναπληρωτές γυμναστές στην ...Α/θμια Εκπαίδευση, ξεπερνώντας κάθε όριο λογικής αλλά και ηθικής τάξης.    

Είναι  ευρύτατα γνωστό ότι ο Ν.Τρικάλων διαθέτει πλειάδα Καθηγητών Φυσικής Αγωγής που διαμένουν στα Τρίκαλα, αλλά οι οργανικές τους θέσεις είναι εκτός Νομού.  Το ζήτημα ηθικής τάξης  σχετίζεται  με το  ότι πλειάδα τρικαλινών καθηγητών Φυσικής Αγωγής και κυρίως γυναίκες με πάνω από 20 χρόνια υπηρεσίας (πολλές εξ αυτών με προβλήματα υγείας ακόμα και τρίτεκνες ), ετοιμάζονται για τα νησιά ή αναγκάζονται να διανύουν 200 χλμ ημερησίως  για να βρίσκονται κοντά στις οικογένειές τους. Μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα το Υπουργείο Παιδείας αντί να προσφύγει στην κάλυψη των όποιων κενών με αποσπάσεις   από τους παραπάνω τρικαλινούς εκπαιδευτικούς, προσφεύγει σε αυτό που μέχρι τώρα θεωρούνταν αδιανόητο.

Στη Θεσσαλία  δημιουργείται μεγάλη στρέβλωση στην διαχείριση του εκπαιδευτικού δυναμικού από τις λεγόμενες αποσπάσεις κατά προτεραιότητα.  Συγκεκριμένα το δικαίωμα αυτό το έχουν οι αιρετοί αλλά και οι σύζυγοι όλων σχεδόν των επαγγελματικών κατηγοριών εκτός από τους εκπαιδευτικούς και τους δημοσίους υπαλλήλους. Έτσι παρατηρείται το φαινόμενο η/ο σύζυγος ενός εκπαιδευτικού, ακόμη και με είκοσι πέντε χρόνια υπηρεσίας και με παιδιά, να υπηρετεί στα νησιά ενώ η σύζυγος πχ ενός ενστόλου, ενός μέλους ΔΕΠ, ενός δημοτικού αστυνομικού, ενός νοσοκομειακού υπαλλήλου και ενός ιερέα, με ελάχιστα χρόνια υπηρεσίας και χωρίς παιδιά, να υπηρετεί στον τόπο διαμονής τους. 

Θεωρώ ότι έφτασε η ώρα οι συντονιστές του κυβερνητικού έργου να ασχοληθούν ορθολογικότερα με τη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού στην εκπαίδευση, καθώς πρόκειται για θέμα που άπτεται της ισοπολιτείας και του ανθρωπισμού. Ας μην ξεχνούν βέβαια ότι αποτελεί και ζήτημα δημοσιονομικής διαχείρισης την στιγμή που το δημόσιο χρήμα είναι πολύτιμο και  προέρχεται κυρίως από την υπερφορολόγηση των πολιτών.

*Τα στοιχεία του επιστολογράφου είναι στη διάθεση της ιστοσελίδας.