Οι προκλήσεις της Τουρκίας συνεχίζονται και μάλλον θα συνεχίζονται και πέραν της ημερομηνίας του δημοψηφίσματος ( 16 Απρ. 2017), οπότε ο τουρκικός λαός θα κληθεί να αποφασίσει για την μορφή του πολιτεύματός του. Ο γράφων έχει τονίσει κατ'επανάληψη οτι η ιστορική έχθρα προς την Τουρκία (η οποία είναι αμφίδρομος) και η οποία εκτείνεται στο βάθος των παρελθόντων αιώνων πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει και να δοκιμάσουν και οι δυο λαοί μια άλλη ποιότητα στις σχέσεις τους, χωρίς καχυποψία, τηρουμένων βεβαίως των ασφαλιστικών δικλείδων.Γνωρίζω βεβαίως πόσο παράταιρο και ίσως παράλογο ηχεί αυτό σε ώτα ελληνικά τε και τουρκικά, δεδομένης της Ιστορίας, πλην όμως  φρονώ οτι ακριβώς η ίδια η Ιστορία μας δείχνει οτι τίποτε δεν είναι σταθερό και σίγουρο στο διηνεκές και οτι ποτέ δεν πρέπει να λέμε οτι κάτι δεν γίνεται αν δεν το θέσουμε σε δοκιμή πρώτα.
Ο γράφων δεν παίρνει πίσω τίποτε από προηγούμενα λεγόμενά του οτι η αγαστή συμβίωσις σε έναν κοινό τόπο χριστιανών και μουσουλμάνων είναι αδύνατος και οτι οι δυο πολιτισμοί δεν εφάπτονται και γι'αυτό τίθεμαι φανατικά εναντίον κάθε σκέψεως περί ενσωμάτωσης μουσουλμάνων μεταναστών ή προσφύγων εντός Ελλάδος. Αλλο όμως αυτό και άλλο η φιλική γειτνίασις δυο διαφορετικών λαών, τους οποίους η Ιστορία ετοποθέτησε δίπλα-δίπλα από την εποχή της μάχης του Ματζικέρτ (1074 μ.Χ.).Νομίζω οτι χίλια χρόνια εχθρότητος είναι αρκετά, καιρός να δοκιμάσουμε και κάτι άλλο.
Ναι, γνωρίζω τις συνήθεις αντιρρήσεις, οι Τούρκοι είναι αναξιόπιστοι, είναι ύπουλοι,είναι προαιώνιοι εχθροί και όλα αυτά. Οσοι όμως δεν δίνουν στην Ιστορία και στον γείτονά τους μια ευκαιρία, τότε να είναι έτοιμοι για άλλα χίλια χρόνια εχθρότητος, έχοντες πάντοτε υπόψιν οτι η τύχη δεν είναι πάντα με το μέρος καμμίας πλευράς και οτι η ασπίς που λέγεται ΝΑΤΟ δεν είναι δεδομένο οτι θα υπάρχει πάντα.
Η ταπεινότης μου πιστεύει οτι η Ελλάς είναι αδύνατο να επιζήσει χωρίς ισχυρό Στρατό και οτι τα νησιά μας πρέπει να έχουν στρατιωτική παρουσία και προστασία.Τα προβλήματα με την Τουρκία όμως πρέπει να συζητηθούν χωρίς προαπαιτούμενα και προκαταλήψεις, κάτι που θα χαροποιήσει και τους συμμάχους μας, οι οποίοι αμήχανοι παρακολουθούν τόσα χρόνια μια εχθρότητα, χωρίς να καταλαβαίνουν την αιτία. Οποιος ομιλεί την αλήθεια και το δίκαιο δεν έχει τίποτε να φοβηθεί, αποφεύγουν τον διάλογο μόνο οι δημαγωγοί, οι ψεύτες, οι διανοητικά τυφλοί και όσοι από την εχθρότητα σχηματίζουν τεράστιες περιουσίες διαπραγματευόμενοι με εμπόρους όπλων.
Κατόπιν αυτών νομίζω οτι τρία είναι τα βασικά σημεία , τα οποία πρέπει να ξεκαθαρίσουμε. Πρώτον το εύρος του ελληνικού εναερίου χώρου, ο οποίος μόνο στην φαντασία μας είναι 10 μίλια, το νομικό καθεστώς των νήσων που κατοικούνται από Ελληνες (Φαρμακονήσι,Παναγιά,Καλόλιμνος,Ψέριμος,Αγαθονήσι κ.α.) τα οποία μόνο στην φαντασία κάποιων Τούρκων είναι γκρίζες περιοχές, μόνο και μόνο επειδή κάποιες ονομασίες νήσων παρελείφθησαν στο κείμενο της Συνθήκης της Λωζάνης του 1923. Τα νησιά αυτά ανήκουν στην Ελλάδα αδιαλείπτως από το 1923 ως ευρισκόμενα στην ελληνική πλευρά της μέσης γραμμής που οριοθετεί τα θαλάσσια σύνορα των δυο χωρών,όπως και οι λοιπές βραχονησίδες και είναι αναπόσπαστα μέρη του ελληνικού κράτους, πλην όμως αυτό πρέπει να αποσαφηνισθεί. Το τρίτο θέμα και ίσως το δυσκολώτερο απαιτεί ύψιστη σωφροσύνη και λογική. Η ελληνική πλευρά οφείλει χάριν της ειρήνης- και γιατί όχι και της δικαιοσύνης -να παραδεχθεί οτι και η Τουρκία έχει ζωτικά και νόμιμα συμφέροντα στο Αιγαίο, ως κατέχουσα την ανατολική όχθη αυτού και τα δυο κράτη γενναία και από κοινού να χαράξουν ΑΟΖ στο Αιγαίο.Οι έρευνες και η εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών στο Αιγαίο αν δεν γίνουν από κοινού δεν θα γίνουν από κανέναν.Τα ποσοστά του καθενός είναι θέμα διαπραγμάτευσης, το σημαντικό είναι να ευρεθούν οι υπεύθυνες και αληθινά πατριωτικές ηγεσίες να εξηγήσουν στους δυο λαούς κάποια πράγματα και να κάνουν το μεγάλο βήμα. Η θετική δυναμική που θα απελευθερωθεί θα είναι τεράστια, όπως και οι προοπτικές ανάπτυξης και ειρήνης.Γιατί να μην δοκιμάσουμε;
Ιωάννης Ξηρός
Ταξίαρχος ε.α.