Όταν τα παιδιά μας είναι μικρά και αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα χωρίς δισταγμό τρέχουν στην αγκαλιά της μητέρας τους. Όταν όμως μεγαλώσουν και παραστρατήσουν από το σωστό δρόμο κλείνονται στον εαυτό τους και απωθούν τα χέρια της μητέρας τους που πάει να τα χαϊδέψει.

Τότε ο μόνος τρόπος να πλησιάσουμε τα παιδιά μας είναι η θερμή προσευχή. Οι γονείς, όταν τα παιδιά τους αντιμετωπίζουν προβλήματα, πρέπει να λιώνουν στην προσευχή σαν τη λαμπάδα.

Κάποτε ένα ανδρόγυνο, που η κόρη τους έμπλεξε με μια παρέα που διασκέδαζε χωρίς μέτρο, πήγαν να συμβουλευτούν τον Άγιο Πορφύριο. Ο πατέρας έξαλλος έλεγε πως θέλει να τη σκοτώσει και άλλες τέτοιες υπερβολές. Ο γέροντας είπε τότε στον πατέρα: «Δεν καταλαβαίνεις εδώ τι γίνεται; Το παιδί σου το έχει καβαλικέψει ο διάβολος και το κάνει ό,τι θέλει και το πάει όπου θέλει. Δε βγαίνει τίποτα έτσι που συμπεριφέρεσαι. Το πρόβλημα αυτό χρειάζεται προσευχή. Εσύ και η γυναίκα σου να προσεύχεστε συνεχώς και όταν έρχεται αργά το βράδυ στο σπίτι, όπως συνηθίζει να έρχεται, θα της πείτε: «Παιδί μου το φαγητό σου είναι μέσα στο ψυγείο, κάθισε να φας». Η κόρη σας τότε θα πέσει από τα σύννεφα. «Που βρήκαν» θα σκεφτεί, «οι γονείς μου οι βάρβαροι τέτοια ευγένεια;». Να ξέρετε ότι η κόρη σας θα τσακωθεί με την κακή της παρέα και θα σας το ανακοινώσει. Τότε εσείς μην της πείτε: «μπράβο, μπράβο καλά έκανες», αλλά να προσποιηθείτε τους αδιάφορους και να της πείτε: «εμείς παιδί μου δεν ξέρουμε εσύ ξέρεις». Και πράγματι, έτσι εκτυλίχθηκαν τα γεγονότα.

Οι γονείς εφαρμόζουν από ένστικτο διάφορους τρόπους για να συνετίσουν τα παιδιά τους, οι οποίοι τις πιο πολλές φορές αποτυγχάνουν. Κάθε φορά όμως που θα πούμε: «Χριστέ μου, Παναγιά μου, σε παρακαλώ φώτισε το παιδί μου», τότε το παιδί μας παίρνει έναν αγαθό λογισμό. Όσο περισσότερο προσευχόμαστε τόσο περισσότερο χρήσιμους λογισμούς παίρνει το παιδί μας, σιγά- σιγά ωριμάζει και σε μικρό χρονικό διάστημα παίρνει τη σωστή απόφαση και απαλλάσσεται από πρόβλημά του.

Ειδικά τα εσωτερικά πνευματικά προβλήματα που απασχολούν τα παιδιά μας δε λύνονται με τη λογική αλλά ούτε με απειλές και συμβουλές. Λύνονται μόνο αν οι γονείς ζουν με αγιότητα και προσευχή. Τα παιδιά μας, αλλά και όλοι οι άνθρωποι, θέλουν δίπλα τους ανθρώπους ήρεμους, που σέβονται την προσωπική τους ελευθερία και διδάσκουν με το παράδειγμά τους.

«Μπερδεμένα» είναι τα παιδιά όταν «μπερδεμένοι» είναι οι γονείς. «Τακτοποιημένα» είναι τα παιδιά όταν «τακτοποιημένη» είναι η ζωή των γονέων τους.

Η αγάπη των γονέων για την προσευχή και τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας, τα οποία  τρέφουν την ψυχή των ανθρώπων, και ειδικά για το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας και της Ιεράς Εξομολογήσεως, είναι ο μόνος τρόπος να λύνονται τα προβλήματα των παιδιών μας και έτσι να επικρατεί μέσα στην οικογένεια γαλήνη και αγάπη.