Πολύς θόρυβος έγινε τον προηγούμενο μήνα με αφορμή ένα συνέδριο στο Ταλίν διοργανωθέν από την εσθονική κυβέρνηση σχετικά με τα εγκλήματα του ναζισμού και του κομμουνισμού στην Ευρώπη. Στο συνέδριο η Ελλάς έλαμψε δια της απουσίας της και όχι μόνον. Ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Δ.Κοντονής, καθ'ύλην αρμόδιος να παραστεί, όχι μόνον δεν παρέστη, πλην απέστειλε ένα οργισμένο γράμμα στον εσθονό ομόλογό του με το οποίο τον εγκαλούσε επειδή ο τελευταίος...εξίσωνε τον ναζισμό με τον κομμουνισμό. Και όχι μόνον αυτό, αλλά επαιρόταν οτι όχι η Δεξιά αλλά η ''ανανεωτική Αριστερά'' ήταν αυτή που στην Ευρώπη πρώτη καταδίκασε την σοβιετική εισβολή στην Τσεχοσλοβακία και τα εγκλήματα του σταλινισμού, διαχωρίζοντας τρόπον τινα τον κομμουνισμό με τον λεγόμενο σταλινισμό.
Ο λόγος της κυβερνητικής οργής είναι σαφής. Δεν θέλουν να εξισώνεται ο ναζισμός με τον κομμουνισμό στο φαντασιακό των πολιτών.
Δεν είναι σκόπιμο εδώ να ασχοληθούμε με τις αντιδράσεις των κομμάτων και των δημοσιολογούντων. Ο γράφων επιθυμεί μόνον ταπεινώς να συμβάλει στον δημόσιο προβληματισμό με την ευχή κάποτε να μπουν τα πράγματα στην θέση τους σ' αυτήν την χώρα.
Κατ'αρχήν ο όρος που κατά κόρον χρησιμοποιήθηκε, η ''εξίσωση των δυο ιδεολογιών'' είναι εξαρχής λάνθασμένος. Η λέξη ''εξίσωση'' είναι μαθηματική έννοια και δεν είναι δόκιμον να χρησιμοποιείται στην πολιτική επιστήμη. Επί της ουσίας τώρα. Ο ναζισμός ήταν (ο αόριστος ετέθη επίτηδες) η ιδεολογία της ανωτερότητος της λεγόμενης Αρείας Φυλής, της οποίας το ανώτατο μέρος, δηλαδή το γερμανικό έθνος είναι με θε'ι'κή εντολή εντεταλμένο και προορισμένο να κυριαρχήσει επί των υπολοίπων εθνών, τα οποία διαχωρίζονται αναλόγως της καταγωγής τους και άλλα μεν αξίζουν να επιζήσουν κυριαρχούμενα και άλλα πρέπει να εξοντωθούν. Κατόπιν αυτών ο ναζισμός περιοριζόταν στα πλαίσια ενός μόνον έθνους , του γερμανικού, καταδικάστηκε ιστορικά και επομένως το να δηλώνει κάποιος ναζιστής σήμερα και μάλιστα μη Γερμανός δείχνει μόνον το μέγεθος της άγνοιάς του και το διαμέτρημα της ηλιθιότητός του.
Απεναντίας με τον κομμουνισμό τα πράγματα δεν είναι έτσι. Ο κομμουνισμός ξεκινά από την υπόθεση οτι ολόκληρη η Ιστορία είναι μια αέναη πάλη των κοινωνικών τάξεων και οτι ιστορικά η τάξη των προλεταρίων, η εργατική θα επικρατήσει επί των άλλων, οι οποίες απλά θα εξαφανιστούν είτε με απορρόφηση, είτε με εξόντωση. Μια και μόνο ματιά να ρίξει κανείς στα καταστατικά των κλασικών κομμουνιστικών κομμάτων θα δει τι είδους τύχη επιφυλάσσουν στην αστική τάξη, ακόμη και σήμερα. Αυτό εξηγεί και την επιβίωση του κομμουνισμού, διότι υπόσχεται στους πτωχούς οτι με αυτόν και οι άλλοι θα γίνουν πτωχοί και αν αντιδράσουν η Σιβηρία, η Κολιμά και η λιμοκτονία θα κάνουν τα υπόλοιπα.Στο σημείο αυτό οι δυο ιδεολογίες, οι οποίες σκληρά συγκρούστηκαν κατά τον Β'Π.Π. συναντώνται σε ένα και μόνο σημείο, την βία, την τρομοκρατία, την εξόντωση των αντιπάλων.
Ο γράφων κάνει την χάρη στους κυρίους που κόπτονται οτι δεν εξισώνονται οι δυο ιδεολογίες και συμφωνεί οτι έχουν δίκαιο. Ούτως ή άλλως έχουν διαφορετική βάση, πως να εξισωθούν; Επίσης δεν θα κάνω τον πτωματομετρητή( όπως ο συμπαθέστατος εν τη αφελεία του κ. Κυρίτσης του ΣΥΡΙΖΑ) αν και κάποιες στατιστικές ανεβάζουν τα θύματα του κομμουνισμού σε ύψη ανώτερα των αντιστοίχων του ναζισμού. Το θέμα δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι οτι τα συστήματα αυτά προκάλεσαν εκατόμβες θυμάτων, τα οποία αξίζουν δικαίωση. Και αυτήν την δικαίωση η κυβέρνηση της Αριστεράς την αρνήθηκε με το πρόσχημα οτι ο κομμουνισμός δεν είναι το ίδιο με τον ...σταλινισμό. Αυτό και αν δεν είναι απάτη. Ακούστε κύριοι, ο Στάλιν ουδέποτε είπε οτι είναι σταλινικός, ούτε είπε οτι υπάρχει σταλινισμός. Ο Στάλιν εφάρμοσε κανονικά τον κομμουνισμό όπως τον βρήκε γραμμένο στα γραπτά των θεωρητικών του. Υπό την έννοια αυτή δεν υπήρξε και δεν υπάρχει σταλινισμός, αυτός ήταν και είναι ο κομμουνισμός, είναι αμεταρρύθμιστος όπως ο ναζισμός και ναι, όσον αφορά στα εγκλήματα οι δυο ιδεολογίες εξισώνονται απολύτως. Ο Χίτλερ όταν εξόντωνε 6 εκατ. Εβραίους το έκανε ακριβώς επειδή ήταν Εβραίοι. Ο Στάλιν όμως όταν δια της πείνας εξόντωσε 5 εκατ. Ουκρανούς δεν το έκανε επειδή ήταν Ουκρανοί. Το έκανε επειδή ήταν αντικομμουνιστές και στο όνομα της αταξικής κοινωνίας. Ποια η διαφορά για το θύμα αν τον σκοτώνουν για την καταγωγή του ή για τις απόψεις του; Και ποια είναι η ποιοτική διαφορά των δυο ιδεολογιών όταν φέρονται έτσι στους ανθρώπους;
Αυτά είχε υπόψιν του ο Εσθονός υπουργός Δικαιοσύνης που με την απαντητική του επιστολή προς τον κ.Κοντονή και με χαρακτηριστικό χιούμορ και λεπτότητα τον εξευτέλισε, επισημαίνοντας παράλληλα πόσο τυχερός είναι ο ελληνικός λαός που γλύτωσε την κομμουνιστική εμπειρία. Πάλι καλά που δεν μας οίκτιρε επειδή μετά την Μεταπολίτευση υιοθετήσαμε την αριστερή ιδεολογία και χρεωκοπήσαμε.
Κλείνοντας, η ταπεινότης μου επισημαίνει ωσαύτως οτι όσοι δηλώνουν δημοκράτες αριστεροί θα έπρεπε πρώτοι να τρέξουν στο Ταλίν και να διατρανώσουν την αντίθεσή τους στα εγκλήματα και των δυο ιδεολογιών και όχι να καταφύγουν σε θλιβερές προσπάθειες να αποσυνδέσουν τον κομμουνισμό από το παρελθόν του βαπτίζοντάς το ως σταλινισμό και άλλα φαιδρά. Αλλά μάλλον δεν πρέπει να ζητούμε πολλά από υποκριτές.

Ιωάννης Ξηρός