Προκειμένου να εξυπηρετήσει τους ποδηλάτες που κινούνται επί της οδού Β.Τσιτσάνη, στο όριο με την κεντρική πεζογέφυρα των Τρικάλων, αλλά ταυτοχρόνως και την απρόσκοπτη λειτουργία των λεωφορείων του Αστικού ΚΤΕΛ, ο νέος ποδηλατόδρομος στην πόλη έγινε φιδωτός! 

Ανεβαίνει για λίγα μέτρα πάνω στο πεζοδρόμιο, αφού δεν μπορεί να συνεχίσει την ευθεία πορεία του λόγω του χώρου στάσης των λεωφορείων, περνώντας πίσω από αυτόν και στην συνέχεια κατεβαίνει και πάλι στο οδόστρωμα! 

Εύπλαστος και ευπροσάρμοστος στα εμπόδια που ορθώνονται μπροστά του. Ενδεχομένως, να ενέχει ίχνη συμβολισμού. Φέρνει στο νου ένα μεγάλο ανακόντα που μόλις βγήκε από το ποτάμι. Άλλωστε κι ο Ληθαίος εύκολα φέρνει σε Αμαζόνιο όταν στις όχθες του, μόλις λίγα μέτρα πιο μακριά από το πάντα αψεγάδιαστο κέντρο, τα ταπεινά αγριόχορτα αργούν να κουρευτούν και έχουν γίνει δίμετρα θεριά.  

Φωτογραφία trikkipress.gr 

Πρόκειται για ένα αστείο γεγονός το οποίο, όμως, δεν αφορά μόνο στα Τρίκαλα, αλλά σε ολόκληρη την σύγχρονη Ελλάδα. Και αυτό διότι, εδώ και μερικά χρόνια θυμηθήκαμε το καλό ποδήλατο, που εννοείται πως κάνει μόνο καλό και επίσης είσαι και cool και fit όταν χρησιμοποιείς το ποδήλατο και το πιο σημαντικό! Δεν είναι δυνατόν να είσαι στα Τρίκαλα και να μην έχεις ποδήλατο! Είναι, ας πούμε σαν να είσαι τσοπάνης χωρίς πρόβατα, γίνεται; 

Ωστόσο, αφού προηγουμένως προλάβαμε να μετασχηματίσουμε δραματικά την εικόνα των πόλεων μας, έτσι ώστε να εξυπηρετούν στους δρόμους τους μόνο τα αυτοκίνητα κι όχι όπως συνέβαινε κάποτε, τους πατεράδες μας με τους αλησμόνητους, μαύρους ματρακάδες με τις πινακίδες κυκλοφορίας.  

Πλέον, ο απαιτούμενος χώρος που επιβάλλεται να προσφέρει αφενός ασφάλεια και άνεση στον ποδηλάτη, αφετέρου μια πορεία με λογική και χωρίς να δημιουργεί συνθήκες vertigo, δεν υπάρχει. Συνέπειά του η δημιουργία άκυρων και γκαβών ποδηλατόδρομων, που κάποια στιγμή σε οδηγούν, μοιραίως, στον βρόντο. 

Στους υπάρχοντες, περιορισμένους δρόμους πρέπει να χωρέσουν: τα αυτοκίνητα με τους ελεύθερους χώρους στάθμευσης ένθεν και ένθεν, πεζοδρόμια, ποδηλατόδρομοι, νησίδες, κολωνάκια, πιάτσα ταξί, στάση λεωφορείου, χώρος φορτοεκφόρτωσης καταστημάτων, η μάνα τους και ο πατέρας τους. Α! Μην το ξεχάσουμε. Και το λεωφορείο χωρίς οδηγό που το περιμένουμε.  

Παρ΄όλα αυτά καλούμαστε να εντάξουμε στην ζωή μας και μάλιστα με τον πιο ενεργό τρόπο το ποδήλατο, χωρίς όμως να διαθέτουμε το παραμικρό ίχνος της κουλτούρας που απαιτείται.

Γι΄αυτό στις χώρες του εξωτερικού στο πεδίο του ποδηλάτου, τα πάντα κινούνται με αρτιότητα και πάντα μέσα σε ένα πλαίσιο εκκωφαντικής σιωπής. Εκεί, δεν χρειάζονται μήτε νουθεσίες μήτε προτροπές, νούδε λαδομπογιές νούδε κολωνάκια για την κίνηση του ποδηλάτου. Και αυτό διότι, οτιδήποτε συμβαίνει στην πόλη προϋποθέτει την χρήση του ποδηλάτου! 

Αντιθέτως, στην σύγχρονη Ελλάδα το ποδήλατο έπεται των εξελίξεων, με αποτέλεσμα όλα αυτά τα stand-up comedy έργα, τα οποία μάλιστα προβάλλονται ως σπουδαία και μεγάλα, προφανώς για να προκαλούν αβίαστα το γέλιο στα χείλη κάθε πικραμένου. 

Πού να τον βάλω τον ποδηλατόδρομο αφού δεν χωράει; Καπ΄θα τον ζντριμώξω! 

Φωτογραφία trikkipress.gr 

Μου θυμίζει έναν κορυφαίο Τροχαίο πριν από αρκετά χρόνια, που όταν του περιέγραφα πώς με το αυτοκίνητό μου από απροσεξία χτύπησα ένα άλλο αυτοκίνητο, μου απάντησε, «κατάλαβα πως το χτύπησες, αλλά πως να τα γράψω όλα αυτά που μου είπες στο χαρτί; Το βρήκα! Θα τα ζωγραφίσω!» 

Και όντως, τα ζωγράφισε όλα. Η επίσημη αναφορά της σύγκρουσης μου ήταν ένας πίνακας ζωγραφικής. Μοντέρνας. Με γραμμές και βελάκια. Για να δείχνουν την αντιθετική κίνηση των αυτοκινήτων. 

Μ.Σ. trikalaenimerosi.gr